groepsziel deel 2

De groepsziel is samenwerking tussen verschillende groepen die zorgen voor een nieuw individu, een zelfstandig leven.
Water bestaat uit 2 waterstof atomen en een zuurstof atoom en vormt zo de molecuul H2O, zowel waterstof als zuurstof zijn gassen en hebben hun eigen unieke kenmerken maar indien ze samengevoegd worden houden de afzonderlijke atomen als het ware op te bestaan en vormen ze samen een nieuwe substantie met geheel eigen kenmerken die niet aanwezig zijn bij elk afzonderlijk.
Je zou kunnen zeggen dat de waterstof en zuurstof atomen ophouden te bestaan en dat er nieuw leven komt in de vorm van water.

Zowel de waterstof als de zuurstof atomen behouden hun eigen structuur maar ontlenen hun nieuwe identiteit uit de nieuw gevormde stof, 1+1=3 is in dit geval het principe.
Aangezien er geen uitzonderingen zijn in de natuur en alles dezelfde weg van ontwikkeling volgt kunnen we aannemen dat dit voor de mens ook opgaat.

De groepsziel wordt gevormd door de samenwerking van de verschillende zelfstandige individuen en deze kent dan ook een eigen identiteit met eigen kracht en werking,
Het water dat de groepsziel is voor de waterstof en zuurstof atomen heeft specifieke kenmerken die ieder als afzonderlijk lid niet hebben maar tevens blijven het dezelfde atomen als voor de samenwerking.

De mens die samen met anderen een groepsziel gaan vormen behouden hun eigen karakter afzonderlijk maar tevens wordt er nieuw leven gevormd dat een specifieke werking en kracht heeft.
Als de mens zich bewust gaat worden van de groepsziel kan het zich er ook naar gaan gedragen en zo gebruik maken van de veel sterkere energie.
Als het zuurstofatoom zich bewust gaat worden van het water gaat het beseffen dat het wel zuurstof is maar met veel grotere krachten en kenmerken die ingezet kunnen worden voor de eigen groei en ontwikkeling.

Er is dus besef nodig dat elk zelfstandig leven onderdeel is van een groter lichaam met een eigen bewustzijn.
Aangezien de mens een zelfstandig denkend leven is dat zichzelf ziet als eindonderdeel van de schepping is het niet eenvoudig om dit veranderen.
De mens is een radertje in een uurwerk dat aangedreven wordt door een kracht maar tevens de aansturende kracht is voor anderen maar door het kunnen denken ziet de mens zich als zelfstandig onderdeel binnen het uurwerk.
Het merkt wel dat het ronddraait maar denkt dit zelf  op eigen kracht te doen en dat anderen onder zijn invloed ook ronddraaien is hem onbekend aangezien hij dit net als zichzelf beschouwt als zelfstandig leven.
Alle onderdelen van het uurwerk zijn zelfstandig maar samen vormen ze iets dat veel groter is en dat alleen kan bestaan door al die radertjes, zoals de mens alleen maar kan bestaan doordat het een lichaam ter beschikking heeft voor zijn bewustzijn, opgebouwd uit ontelbare radertjes.

Wat nu als je gaat beseffen dat je wel zelfstandig bent maar tevens onderdeel bent van een groter lichaam dat jou nodig heeft om van zichzelf bewust te kunnen worden.
Wat nu als je gaat beseffen dat indien dit lichaam ziek is het ook slecht met jou gaat en wat nu als je gaat beseffen dat indien dit lichaam sterft ook jij zal sterven.
Zal je dan niet alles doen om te zorgen dat dit lichaam gezond en sterk blijft zodat je zelf de beste bestaansmogelijkheden krijgt, zoals de lever zijn best doet om naar behoren te werken zodat jij je goed voelt en je kan richten op zelfrealisatie.